بررسی تاثیر اجرای برنامه تمرینی و آموزشی مانور تروما در آمادگی کارکنان در بیمارستان منتخب نظامی در مقابله با بحران

مقدمه: در بیمارستان ها هر گونه حادثه غیر مترقبه به عنوان بحران تلقی شده و می بایست به صورت صحیح مدیریت و کنترل شود تا از تبدیل آن به فاجعه جلوگیری گردد. هدف از این مطالعه تأثیر اجرای مانور بر میزان آمادگی کارکنان در یک بیمارستان نظامی بود. روش کار : این مطالعه از نوع نیمه تجربی قبل و بعد روی 73 نفر از کارکنان یک بیمارستان نظامی انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا شده یک هفته قبل و بعد از مداخله برنامه تمرینی دورمیزی و آموزشی و مانور سراسری توزیع گردید و با استفاده از نرم افزار spss 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : میانگین امتیازات حیطه های مختلف آمادگی قبل و بعد از مداخله به ترتیب برابر =3/ 23 بودکه این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود) 633 / 22/74 و 73 p(. تفاوت معناداری در =3/ حیطه های مختلف برداشت کارکنان از بحران) 337 p =3/ (، سازماندهی) 213 p (، آموزش =3/228( p =3/ (، آگاهی) 328 p =3/ ( و مهارت کارکنان) 112 p( مشاهده نشد ولی در حیطه های =3/ برنامه ریزی) 343 p =3/ ( و دانش و نگرش) 333 p ( این تفاوت از نظر آماری معنی داری بود. نتیجه گیری : بررسی حیطه های آمادگی کارکنان قبل و بعد از مداخله، مؤید ارتقای ناهمگون این حیطه ها در طی مداخله مانور تروما است که یکی از مهمترین دلایل آنها ضعف در سناریو نویسی است ؛ بنابراین می بایست موضوع آمادگی کارکنان بهداشتی و درمانی مورد توجه سیاستگذاران و مدیران ارشد نظام سلامت قرار گیرد و به اجرای یک مانور خلاصه نگردد.